VATAN ve ANNE-BABA SEVGİSİ

Vatan sevgisi çok kutsileştirilmiş bir duygu olup, çok sayıda, roman, şiir, kitap ve filme konu edilmiştir. Dolayısıyla bu konuda daha fazla ahkâm kesmek yersizdir.

Anne sevgisi de her konuda yeterince işlenmiş, annelerin değeri tartışılmaz olarak kabul edilmiştir. Söylemler ve yazılarla çok takdir edilmelerine ve yüceltilmelerine rağmen son iki yılda kadınlara yönelik katliamlar (ki çoğu annedir) aşırı derecede artmıştır.

Bugüne kadar gerekli yasalar çıkartılarak yeterince önlem alınmadığından aynı hızla da devam etmektedir. Her ne kadar kadınlar günü olarak bir gün sevgi saygılar sunularak hediye bombardımanı yapılmakta ise de, can emniyetleri halâ yoktur.

Bugün bu korkunç katliamları daha yüksek sesle haykırmak için, çeşitli yerlerde gösteri ve yürüyüşler yapılacaksa da çeşitli engellerle karşılaşacakları ve seslerini duyuramayacakları kesin gibidir.

Üzerinde durmak istediğim, bugüne kadar yeterince gündeme gelmeyen baba sevgisidir.

***

Belki de yazılmış eserler vardır ama ben bilmiyorum.

Baba sevgisini beyinlerimize nakşeden, elim bir helikopter kazasında şehit olan Tolga Demirci’nin vasiyetidir. Genç yaşta hayata veda eden kardeşimiz, hemşerimiz Tolga vasiyetinde “Babasının yanına defin edilmesini“ istemiş. Tolga kardeşimizin, ikametgahı İzmir olmasına ve bakımlı bir şehitler mezarlığına gömülmek yerine, mütevazi bir köy mezarlığında babasının yanına gömülmesini istemesinin anlamı çok derindir.

Tolga, babasını 3 yaşında iken kaybetmiş ve babasız, yetim büyümüş. Baba sevgi ve şefkatini yaşamamış, fakat bu özlemi hiçbir zaman unutmamış. Siluetini dahi hatırlamadığı babası ile toprak altında da olsa kucak kucağa yatmayı arzulamıştır. Bu çok düşündürücü isteği acımızı kat be kat arttırmış, yüreğimizi dağlamıştır.

Tolga’ya Reyhan Cennetinde babası ile yaşamasını Cenab-ı Allah’tan niyaz ederken, hemşerilerine ve ailesine de sabr-ı cemil dilerim.